چشمه ی پیری استدر انتهای راه کویر کورباید گذشت از این راه ؟این مرد راه ،صبوری و تسلیمجاری ستدر رگش ...برهوتیان کلافه ی تنهایی !باید ز راه مانده ، گذشتنباید که سرافراز به چشمه رسیدن .*این چشمه در انتظار عبث نیست ...